Verhalen

'Nu zwanger? Dat gaat echt niet!'

Wat de reden ook is dat deze zwangerschap (nu) niet de bedoeling was: je staat daarin niet alleen. Jaarlijks zijn er duizenden vrouwen die onbedoeld zwanger raken. Vaak is er voor hun situatie een oplossing te vinden.

We hopen dat deze verhalen je steun bieden. Misschien bieden ze je wel overzicht in deze situatie waarin van alles op je afkomt. En wellicht inspireren ze je ook wel bij het maken van een keuze.

Heb je vragen na het zien van deze verhalen? Of wil je met iemand over jouw situatie praten? Neem dan gerust contact met ons op.

Bonicia

Je bent 18 en raakt onbedoeld zwanger. Als je het nieuws aan je moeder vertelt, raakt die compleet in paniek. ‘Hoe kon je dit doen? Laat het weghalen!’ krijg je te horen. Maar Bonicia’s vriend en haar schoonfamilie stonden er anders in…

Zij zeiden: ‘Houd het kindje. Het is een geschenk van God. Wij steunen je.’ Wekenlang voelde Bonicia zich verscheurd tussen twee families. Tot de tienwekenecho…

Amalie

Amalie was in shock toen ze erachter kwam dat ze in verwachting was. ‘Ik wist niet wat mij te wachten stond en vond het erg spannend. Ik ben katholiek opgevoed en vanwege mijn geloof en mijn normen wilde ik het kindje niet laten weghalen. (…) Ik heb me heel eenzaam gevoeld.’

Deborah

Deborah raakte onbedoeld zwanger en ging na overleg met de huisarts op zoek naar abortuskliniek. Maar ze twijfelde toen ze de echo zag.

Deborah raakte onbedoeld zwanger en ging na overleg met de huisarts op zoek naar abortuskliniek. Om te zien hoe ver haar zwangerschap was, kreeg ze een echo. Tijdens dat moment begon ze te twijfelen over een abortus: ‘Ik dacht: “Wow, er is gewoon leven in mij.” Dat was een heel gek idee, want dat voelde ver weg. Ik wist het alleen nog maar van een test en toen was ik nog heel overtuigd: weg ermee. Geen zwangerschap, geen kindje meer voor mij.’ Uiteindelijk besloot Deborah om haar kindje geboren te laten worden. Daar heeft ze absoluut geen spijt van: ‘Ik was zo dankbaar toen ik mijn kindje voor het eerst in m’n handen hield. Ik had spijt dat ik überhaupt had gedacht dit kindje geen kans op leven te gunnen. Hoe heb ik dat ooit kunnen denken?!’

Selena

Selena werd zwanger toen ze 16 jaar oud was. Ze was nog volop bezig met school, dus deze zwangerschap was zeker niet de bedoeling. Tot tweemaal toe maakte ze een afspraak met de abortuskliniek, onder druk van haar ouders en haar vriend. Uiteindelijk koos ze toch voor het leven van haar kindje. ‘Tegen vrouwen in mijn situatie wil ik zeggen: je kunt het. Het komt goed.’

Esmee

Esmee werd geboren als zesde kind in een Colombiaans gezin. Haar biologische ouders hadden niet de middelen om haar te onderhouden. De zwangerschap moest worden afgebroken, besloot haar vader. Haar moeder koos anders: Esmee werd afgestaan ter adoptie, zodat ze kon blijven leven.

Het doet Esmee pijn haar biologische ouders niet in haar leven te hebben. Toch is ze blij dat haar moeder de keuze voor adoptie heeft gemaakt. ‘Ik ben dankbaar voor de mogelijkheden die ik hier heb.’ Inmiddels is Esmee moeder van een zoontje. Ook zij stond voor de keuze van abortus, maar koos voor haar kindje. ‘Ik hoop dat hij ook ooit dankbaar zal zijn dat ik voor zijn leven koos.’

Sietske

Als Sietske net haar verloving heeft verbroken, blijkt ze zwanger. Ze weet zich geen raad en overweegt een abortus. Ze krijgt steun van vrienden, die met haar bidden. Die vrienden bieden aan voor haar kindje te zorgen. Ze hoeft dan niet te kiezen voor abortus. Op dat moment realiseert ze zich hoe waardevol het voor haar is dat zij dit kindje mag ontvangen. Ze realiseert zich dat er een mensje in haar groeit, waar ze zelf voor wil zorgen. ‘God liet mij anders denken én heeft mij door familie en vrienden heen veel liefde gegeven voor mijn kindje.’ Ze neemt contact op met Er is hulp, en zegt haar afspraak met de abortuskliniek af.